مجله هنری ارس هنر و معماری
شاید این مطالب برایتان مفید باشد
تماشای یک تابلوی نقاشی در اغلب موارد مثل چشم دوختن به یک لحظه واحد است، قاب شده بر روی بوم. اما اریک پاز هنر خود را به این اصل محدود نمی‌داند؛ این هنرمند خلاق کانادایی می‌کوشد به جای یک لحظه خاص، مجموعه‌ای از لحظات را به طور همزمان در نقاشی‌های استعاری خود ثبت کرده و به تصویر بکشد. درست مثل فوتوریست‌های ایتالیایی که می‌خواستند زمان، مکان و فرم را با هم ترکیب کنند، آثار پاز تصویری از حرکت در زمان را از طریق فرم‌های آبستره که روی هم سوار شده‌اند، به بیننده پیشکش می‌کند.
پاز در توضیح سبک منحصربه‌فرد کارش می‌گوید: درون مایه اصلی نقاشی‌های من ترکیبی از تجربه انسان و گذر زمان است. وقتی کار را شروع می‌کنم، نمی‌دانم در پایان به کجا می‌کشد. معمولا با تعیین این که می‌خواهم اثر نهایی چه احساس یا داستانی را به مخاطب منتقل کند، کار را شروع می‌کنم و سپس از آخر به اول می‌رسم. خواه عشق و اضطراب باشد یا شادی، همگی با این احساسات آشنا هستیم. هدف من این است که این احساسات را در قالب زبان بدن به تصویر بکشم. با این امید که به جای دیکته کردن یک روایت خاص، خاطرات شخصی را در دید مخاطب زنده کنم.
پاز با استفاده از ردیفی از اشکال هندسی، پیکرهایی را همزمان در دو حالت متحرک و ساکن تصویر می‌کند. دایره رنگ‌هایی که در خلق این تابلوها استفاده می‌شود به آبی، نارنجی و سفید محدود است؛ این تکنیک بر تکه تکه بودن اثر تاکید کرده و حسی از انسجام و به هم پیوستگی بین تابلوهای مختلف ایجاد می‌کند.
پاز در خصوص روند خلق این تابلوها نیز می‌گوید: ابتدا تکه‌های اصلی تصویر را می‌سازم و سپس آنها را به روشی که حس می‌کنم درست است با هم ترکیب می‌کنم. با اشکال، خطوط و لحن‌ها بازی می‌کنم تا سرانجام در جای درست قرار گیرند، چیزی شبیه به پازل‌های کشویی یا مکعب روبیک.
۵۸۵۸
مجله هنری بومرا
